August 9, 2011

Beyindeki Boşluklar



Normal nedir hakkaten biri bana tanımlayabilse keşke. Nedir bu normal? Canım sıkıldı yoksa ben miyim anormal hakikaten Bülent Ortaçgil’in dediği gibi? Ben tanımlayamadım senelerdir, bunun üzerine normal diye birşey olmadığına kanaat getirdim. Durun durum, merak buyurmayın efendiler, Whatever Works filmindeki gibi entropi kavramına girmeyeceğim, düzensizlik her yerde var elbette. Ama en şaşırtıcısı biz nasıl herşey düzmüş gibi yaşıyoruz?

Düzensizliğin sebebi en başta beyni verimli kullanamamak sanırım. Biraz boşluğa düşmeye görsün, kendi hezeyanlarımız içinde boğulacak gibi oluyoruz. Dünyanın bütün renkleri kararıyor bir anda. Ne kadar bir el yağda, bir el balda olsun, olumsuz bakışlar geliyor, çörekleniyor üstümüze tamamen gereksiz. Manevi bir boşluk, tanımlanamıyor da o anda. Eskiden beridir gelen hezeyanlar bünyede hep aslında ama bir şekilde halı altına süpürülüyor bilinçaltı sorunları. Beyindeki boşluklar tıngırdamaya, karar mekanizması yavaşlamaya başlıyor. Ama hep de mutlu olamaz insan, izin verin de hüznümü de ağız tadıyla yaşayalım mı, bunları anlatıp dışarı daha kırılgan olalım mı, yoksa gereksiz drama mı? Bir sevildi mi insan, işinde verimli oldu mu bütün bu hezeyanlar da gidiyor işte, gerisi boş aslında.